Надминување на „Синдромот на Вратата од Фрижидерот“

Најново во СТЕМ Академија

Креирање на Деца имуни на предизвици во животот: Надминување на „Синдромо на Вратата од Фрижидерот“ ( Fridge Door Syndrome )

Детето се враќа дома од училиште, преполно со гордост и му го подава најновиот цртеж на родителот. Родителот, воодушевен, вели: „Толку сум горд/а на тебе! Ти си толку талентиран/а!“ и веднаш го закачува цртежот на вратата од фрижидерот. Тоа е прекрасен момент – но што ако овој модел несвесно обликува негативна слика која детето ја креира за својата вредност?

Во STEM Академија, оваа динамика ја гледаме повторно и повторно. Кога пофалбите се насочени кон достигнувањата наместо кон трудот кое детето го вложило, децата можат да почнат да веруваат дека нивната вредност зависи само од наградите кои ги добиваат, оценките што ги постигнуваат или од одобрувањето од другите (најчесто тоа се авторитети од опружувањето: родител, наставник и сл.). Овој „Синдром на Вратата од Фрижидерот“ ( Fridge Door Syndrome ), може да ја поткопа нивната самодоверба, оставајќи ги неодлучни да преземат ризици, исплашени од неуспех и несигурни во своите способности.

Отпорноста, способноста да се справуваат со неуспеси со храброст и љубопитност, е вештина на која можеме да ги научиме нашите деца. И кога тоа ќе го направиме, тие ќе се развијат во самоуверени и сигурни личности,  подготвени да ги прифатат предизвиците во животот.

Проблемот со „Синдромот на Вратата од Фрижидерот“(Fridge Door Syndrome )

Кога децата добиваат пофалби врз основа на нивниот успех, тие потсвесно примаат порака: „Јас вредам само колку моите достигнувања.“ Со тек на време, ваквиот начин на размислување може да доведе до:

  • Страв од неуспех: Можат да избегнуваат предизвици каде што успехот не е загарантиран.
  • Зависност од надворешна потврда: Без постојани пофалби, можат да ја доведат во прашање својата вредност.
  • Перфекционизам: Грешките стануваат нешто од што се плашат, наместо нешто од кое учат.

Еден ученик од нашата група во која се изучува роботика  го искуси ова од прва рака. Работејќи со недели на изработка на комплексен робот за натпревар, на денот на натпреварот роботот не успеа да ги изврши работите како што детето очекуваше. Првобитната реакција беше разочарување – чувствуваше дека не успеал. Но, преку охрабрување да размисли за својот труд, креативност, упорности работите кои ги има научено, тој замина со ново разбирање: неговата вредност не зависи само од еден исход, туку од неговата подготвеност да продолжи да се труди.

Како Градиме Отпорност на предизвици во STEM Академијата

Отпорноста/имуноста не е нешто со кое децата се раѓаат – тоа е вештина која ја развиваат. Во STEM Академија, наша мисија е да ја негуваме оваа вештина низ секој предизвик, проект и момент на учење.

1. Славење на Трудот Наместо на Резултатите

Кога децата ни ги покажуваат своите креации, се фокусираме на процесот. Прашуваме: „Што те инспирираше за ова?“,  „Кој дел ти беше најтежок?“ или “Кој е заклучокот што може да се извлече” Ова го пренасочува нивниот фокус од барање одобрување кон вреднување на нивната креативност и упорност.

2. Нормализирање на Неуспехот како можност за Раст

Грешките се дел од STEM – и од животот. На еден од нашите часови за кодирање, на дел од учениците програмата постојано покажуваше грешки.Наместо едукаторот да ја поправи, ги насочи да размислат: „Што можеме да пробаме поинаку?“ Нивната упорност им покажа дека неуспехот не е крај – тоа е чекор напред кон раст.

3. Поттикнување на Внатрешна Мотивација

Ги учиме децата да размислуваат за својот напредок со прашања како: „На што најмногу си горд/а денес?“ Ова им помага да најдат гордост во своите напори наместо да се потпираат на надворешни пофалби.

4. Поддршка на Родителите да ја Засилат Отпорноста Дома

Со родителите споделуваме стратегии како да се усогласи нашиот пристап со нивниот, како што се:

  • Пофалување на љубопитноста и трудот, напр., „Толку многу се потруди да го разбереш ова!“
  • Фокусирање на учењето, напр., „Што научи додека го правеше ова?“
  • Оставање простор за независно решавање на проблемите, дури и кога е примамливо да се помогне.

5. Искористување на STEM за Да Се Учат Животни Вештини

STEM не се фокусира само на градење  роботи или решавање проблеми од секојдневниот живот – туку и на учење како да се адаптираш, размислуваш критички и се справуваш со предизвиците со самодоверба. Овие вештини ги подготвуваат децата за неизбежните подеми и падови во животот.

Пренасочување на Фокусот Од Потврда Кон Раст

Децата впиваат многу повеќе отколку што мислиме. Тие се огледало на нашите вредности и ако им покажеме дека љубопитноста, трудот и учењето се најважни и дека треба да се вреднуваат според нив, тие ќе ги усвојат овие вредности. Наместо да речете: „Толку сум горд/а што победи,“ обидете се со: „Работеше толку напорно на ова – неверојатно е да се види како напредуваш.- победата е резултат на трудот кој го имаш вложено“ Оваа мала промена може да има огромно влијание врз нивниот начин на размислување.

Во STEM Академија, го гледаме овој процес секојдневно. Дете кое некогаш се откажувало при првиот знак на потешкотии, сега самоуверено го реконструира својот LEGO проект кој се урнал – не заради аплауз, туку затоа што научило да верува во своите способности. Тоа тивко, лично задоволство – задоволството што доаѓа од упорност – е сржта на отпорноста.

Отпорноста/имуноста е Повеќе од Дар – Тоа е Вештина која се стекнува

Секој момент кога самодовербата на детето е предизвикана, секојпат кога ќе речат: „Не можам да го направам ова,“ е можност да ги научиме дека можат. Кога ќе им помогнеме на децата да ги видат грешките како чекори напред, им даваме повеќе од самодоверба – им даваме храброст да пробуваат повторно.

Храброст не претставува отсуство на страв, туку способност да се продолжи и покрај стравот и неизвесноста кои се чувствуваат.

По години, можеби нема да ги паметат наградите или магнетите на фрижидерот. Но, ќе ја носат со себе вербата дека се способни, силни и доволни – токму такви какви што се. А зарем тоа не е најголемиот дар што можеме да им го дадеме?

Building Resilience in Kids: Breaking Free from the “Fridge Door Syndrome”

A child comes home from school, brimming with pride, and hands their latest artwork to a parent. The parent, delighted, says, “I’m so proud of you! You’re so talented!” and promptly tapes it to the fridge door. It’s a beautiful moment—but what if this pattern unintentionally shapes how a child perceives their worth?

At our STEM Academy, we’ve seen this dynamic time and again. When praise centers on achievements instead of effort, children may start to believe their value depends on the trophies they earn, the grades they get, or the approval of others. This “Fridge Door Syndrome” can erode their confidence, leaving them hesitant to take risks, afraid of failure, and unsure of their own abilities.

Resilience, the ability to face setbacks with courage and curiosity, is a skill we can teach our kids. And when we do, they blossom into confident, self-assured individuals ready to take on life’s challenges.

The Problem with “Fridge Door Syndrome”

When children are praised primarily for their performance, they internalize a message: “I am only as good as my achievements.” Over time, this mindset can lead to:

  • Fear of failure: They might avoid challenges where success isn’t guaranteed.
  • Dependence on external validation: Without constant praise, they may question their worth.
  • Perfectionism: Mistakes become something to fear, not learn from.

One child in our LEGO robotics class experienced this firsthand. They spent weeks building a complex robot for a competition, only for it to malfunction on the big day. Their initial reaction was heartbreak—they felt like they’d failed. But through encouragement to reflect on their effort, problem-solving, and creativity, they walked away with a newfound understanding: their value isn’t tied to a single outcome but to their willingness to keep trying.

How We Build Resilience at STEM Academy

Resilience isn’t something children are born with—it’s a skill they develop. At our STEM Academy, we’ve made it our mission to nurture resilience through every challenge, project, and teachable moment.

1. Celebrate Effort Over Results

When kids show us their creations, we focus on the process. We ask, “What inspired you to try this?” or “What was the hardest part?” This shifts their focus from seeking approval to valuing their creativity and persistence.

2. Normalize Failure as Growth

Mistakes are part of STEM—and life. In one of our coding classes, a student’s program crashed repeatedly. Instead of fixing it for them, we guided them to reflect: “What’s one thing we can try differently?” Their persistence taught them that failure isn’t the end—it’s a stepping stone to growth.

3. Foster Intrinsic Motivation

We teach kids to reflect on their progress with questions like, “What are you most proud of today?” This helps them find pride in their efforts rather than relying on external praise.

4. Support Parents in Reinforcing Resilience at Home

We partner with parents, encouraging them to:

  • Praise curiosity and effort, e.g., “You worked so hard to figure that out!”
  • Focus on learning, e.g., “What did you discover during this project?”
  • Allow space for independent problem-solving, even when it’s tempting to help.

5. Leverage STEM as a Life Skills Platform

STEM isn’t just about building robots or solving puzzles—it’s about learning how to adapt, think critically, and tackle challenges with confidence. These skills prepare kids for life’s inevitable ups and downs.

Shifting the Focus From Validation to Growth

Children absorb more than we realize. They look to us for cues about what’s important, and if we emphasize effort, curiosity, and growth, they’ll internalize those values. Imagine replacing “I’m so proud of you for winning” with “You worked so hard on this—it’s incredible to see your growth.” It may seem like a small shift, but it lays the foundation for a mindset that lasts a lifetime.

At our STEM Academy, we’ve witnessed the power of this change. A child who once gave up at the first sign of difficulty now confidently rebuilds a LEGO tower that collapses, not because they want applause, but because they’ve learned to trust their own abilities. That quiet, personal joy—the kind that comes from perseverance—is the heart of resilience.

Resilience Is More Than a Skill—It’s a Gift

Every moment of struggle, every time they say, “I can’t do this,” is an opportunity to teach them that they can. When we help kids see their mistakes as steps forward, we’re giving them more than confidence; we’re giving them the courage to try again.

Years from now, they may not remember the trophies or the magnets on the fridge. But they will carry with them the belief that they are capable, strong, and enough—just as they are. And isn’t that the greatest gift we can give them?