Нарушувањата од аутистичниот спектар (АSD) претставуваат невроразвојни нарушувања за кои се карактеристични три главни типови на тешкотии: нарушување во социјалната интеракција, пречки во комуникацијата и ограничени и стереотипни шеми на однесувања, интереси и активности. Со терминот „Нарушување од Аутистичен спектар” (“Autism Spectrum Disorder” – ASD), се опишува континуум на поврзани нарушувања, вклучувајќи го Аутизмот, Аспергеровиот синдром и Первазивни развојни нарушувања.
Постоење на недостатоци во социјалната комуникација и социјалната интеракција кај децата со аутизам можат да се манифестираат како:
1. Намален социјално-емоционалниот реципроцитет, кој се движи од абнормален социјален приод и недостаток на следењето на текот на конверзацијата и намалено споделување на интереси, емоции, афект и реакција, па се до комплетен недостаток на иницирање на социјална интеракција;
2. Дефицити во невербална комуникација која се користи за социјална интеракција, од сиромашна интегрирана вербална и невербална комуникација се до абнормалности или недостаток на контактот со очи и гестови или јазикот на телото или дефицити во разбирањето и користењето на невербалната комуникација;
3. Недостатоци во развојот и одржувањето на релациите со други деца, кои се движат од тешкотии во прилагодувањето сопственото (соодветно) однесување во различни социјални контексти, но и тешкотии во споделување на имагинативна игра и другарување, па се до очигледно отсуство на интерес за други лица.